Vanmorgen nam ik, na een goed ontbijt, afscheid van de vrienden. Daarna begon ik aan mijn solotocht.
De rit van vandaag kan ik heel kort samenvatten. Ik reed constant tussen de uitgestrekte akkers en zo was er weinig te beleven. Kortweg, gans de dag stoempen met de wind vooral schuin tegen en in het laatste deel enkele pittige hellingen (max15 %).
De rit van vandaag kan ik heel kort samenvatten. Ik reed constant tussen de uitgestrekte akkers en zo was er weinig te beleven. Kortweg, gans de dag stoempen met de wind vooral schuin tegen en in het laatste deel enkele pittige hellingen (max15 %).
Deze middag heb ik een oude traditie hervat: eten in een bushokje, waar ik beschut was tegen regen en wind.
Om te eindigen kreeg ik nog een fikse regenbui op mijn nek, vergezeld van een stormachtige wind. De rit was 108 km lang.
Aangekomen, zocht ik mijn slaapplaats op. Ik kreeg onmiddellijk te horen dat er geen restaurant open was. Ik kon ter plaatse ook niet koken en zelfs geen biertje drinken.
Het dichtstbijzijnde restaurant is 4 km terug rijden.
Groetjes van een natte pellegrino
 |
| Afscheid van de vrienden |
 |
| Mijn noodrestaurant |
 |
| Klik op het kaartje om te vergroten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten