In de slaapzaal lagen alleen maar Italianen, op eentje na... Ik dus. Toen ik ging slapen, waren ze nog allemaal op stap. Ik vreesde een beetje voor lawaai als ze zouden binnenkomen. Maar niets van! Ze waren heel stil en deze morgen begonnen de eersten om 5 uur op te staan. Voorbeeldig!
Rond half acht zat ik op de fiets, maar het liep voor geen meter. Ik had veel tegenwind. Bij een lange, lichte afdaling moest ik zelfs trappen om niet stil te vallen!
Het was ook geen denderend weer. De bergen zaten in de wolken. Het was zelfs regenachtig.
Het was ook geen denderend weer. De bergen zaten in de wolken. Het was zelfs regenachtig.
De rit ging door een bijna onbewoonde streek: niks anders dan akkers, met hier en daar een boerderij.
Na een klim van 8 km, tijdens dewelke mijn benen het plots wel deden, kwam ik na 27 km fietsen in het eerste dorpje: Radicofani, op een hoogte van 799 m.
Pas toen ik aan de afdaling begon en de wolken werden verdrongen door de zon, zag ik het kasteel. En dan ging er een belletje rinkelen: het was twee jaar geleden dat ik daar uitgeput bovenkwam - van langs de andere kant - en mij onder een kraantje legde. Ik had namelijk de kortste weg genomen, een rotsweg.
Na die afdaling verliep de weg golvend, tot ik het dorpje Acquapendente moest beklimmen. De tegenwind maakte het nog erg lastig.
Van in het dorpje San Lorenzo Nuovo ging het bergaf naar het meer van Bolsena, waar ik na 78 km een slaapplaats zocht.
Vandaag was het weer niet zoals anders: meer bewolkt dan zon.
Groetjes van een pellegrino die nog ongeveer 120 km moet rijden tot Rome
 |
| San Quirico d'Orcia |
 |
| Fontana Medicea XVII |
 |
| Castello Radicofani |
 |
| Bolsena |
 |
| Bolsena |
 |
| Bolsena |
 |
| Bolsena |
 |
| Klik op het kaartje om te vergroten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten